Şimdilerde milyonlarca insan her yıl iş ve zevk için uçakla seyahat ediyor. Ama 80 yıl önce durum tamamen farklıydı.
1930’lu yıllarda, uçmak sadece zenginler ve ünlüler için mümkündü. Derken sivil havacılıkta bir patlama oldu. 1930-1934 Yılları arasında Amerika’da havayollarıyla uçan yolcu sayısı 6000’den 450.000’e fırladı , 1938’de 1.2 milyona
Aniden hiçbir uyarı olmaksızın uçakların metrelerce ani düşüşlerinde, en akıllıca yol koltukta sımsıkı bağlı oturmaktı. Ayrıca yolcular çok üşüyorlardı. Çünkü ısıtma yeterli değildi. Motorların gürültüsü adeta sağırlaştırıyordu ve kabin ekibi genellikle sesini duyurabilmek için megafonlarla yolculara bağırıyordu.
Soğuk, gürültülü ve tehlikeli olmasına rağmen, 1930’larda uçmak inanılmaz derecede havalıydı.
Yolcular keten örtüler ile hazırlanmış masalarda üç seçenekli yemekler alıyor ve uçuş sırasında uyuyabiliyorlardı. Bazı uçaklarda 20 yatak vardı.
Kara yolu ile seyahat etmekten daha hızlı olmasına karşın yine de çok uzundu. Mesela; zorunlu yakıt ikmallerindeki duraklamalar nedeniyle Londra’dan Singapur’a yapılan bir uçuş yaklaşık sekiz gün sürüyordu.
Ucuz da değildi – bu yolculuk bugünkü parayla yaklaşık 17.800 dolara maloluyordu.
Gerçekten havalı işmiş